Nieuws

Sinds ons prille bestaan op deze blauwe planeet heeft de natuur om ons heen aanleiding gegeven om in actie te komen. In eerste instantie waren het onze verre voorouders, die rennend achter mammoet en reuzenhert een maaltijd wilden bemachtigen, of nog weer ettelijke duizenden jaren later de bodem bewerkten om emmertarwe of naakte gerst als voedsel te verbouwen.

In 2012 is de bosvraatmonitoring in het Park opgezet om de effecten van wild op de bosverjonging te monitoren. Dit meerjarige onderzoek loopt inmiddels 10 jaar. Het onderzoek wordt mede begeleid door de Wageningen Universiteit. Bij het bosvraatonderzoek zijn er onderzoekslocaties die gemonitord worden. Er zijn drie verschillende types aangelegd: exclosures, controle plots en transecten. De exclosures zijn voorzien van een omheining, zodat op deze plekken geen wild kan komen en het bos zich kan ontwikkelen zonder invloed van het wild. De controle plots daarentegen hebben geen omheining, het wild kan hier bijkomen. De transecten zijn lange stroken in het bosgebied, waarin bosontwikkeling wordt gemeten.

Het ommetje dat ik vorige week over de Prins Hendriklaan en Lange Laan maakte, had veel weg van een herfstwandeling. Vuurrood verkleurde krentenstruiken op Westerflier en onder het fraaie oude beukenbos langs de Prins Hendriklaan lag het bezaaid met verdorde bladeren, de lucht was er doordrenkt met de geur van groene thee. Een even onthutsende als verrukkelijke ervaring ten gevolge van droogte- en hittestress bij bomen. Eerder dan gebruikelijk laten zij in rap tempo een deel van hun blad vallen.

Rijkswaterstaat start op vrijdag 5 augustus met het groot onderhoud aan de A50 tussen de knooppunten Waterberg en Beekbergen in de richting van Apeldoorn. Vanwege de werkzaamheden is het ruim 21 kilometer lange traject tot maandagochtend 22 augustus volledig afgesloten. Parkbezoekers moeten mogelijk rekening houden met omleidingen en een extra reistijd van minimaal 30 minuten.

Tijdens mijn vakantie werd ik verrast door het bunkermuseum Terschelling. Op dat prachtige Waddeneiland blijken meer dan 80 bunkers te staan, die deel uitmaakten van de Atlantic Wall. Veelal opgaand in het landschap, maar voor wie op zoek gaat, toch best goed te zien. Hoewel Het Nationale Park De Hoge Veluwe vooral bekend is vanwege het erfgoed van het echtpaar Kröller-Müller, zijn er in het Park ook relicten van oorlogserfgoed aanwezig. 

Jaarlijks worden er verschillende houtpercelen in het Park gedund, wat inhoudt dat er bomen worden gekapt. Door deze bomen weg te halen, komt er meer licht op de bodem van het bos en krijgen jonge bomen en struiken de kans om zich te ontwikkelen. Voor de houtoogst wordt er niet alleen gekeken naar welke bomen weggehaald moeten worden voor de natuurlijke groei en biodiversiteit, maar ook naar welke dieren er in leven in dat stuk van het Park. Door middel van een inventarisatie brengen de vrijwilligers van de Faunawerkgroep van De Hoge Veluwe de dieren die in en rondom de bomen leven in kaart. De vrijwilligers inventariseren  onder andere roofvogelnesten, boom- en spechtenholten, mierennesten en grondholen voor de das en de vos. Tijdens de inventarisatie hebben zij onderzoek gedaan naar het aantal houtsnippen in het Park.

Weerman Gerrit Hiemstra, nimmer heb ik hem valse voorspellingen horen doen, kondigde onlangs een temperatuur van boven de 30 graden aan. Ik plande mijn wandeling voor de daaropvolgende dag daarom in de vroege ochtend. Met voldoende tussenstops en een fles water moest een tocht van 10 kilometer te doen zijn en zou ik voor de hitte weer thuis zijn. Het vroege opstaan kost thans even wat moeite, de beloning van een wandeling door ontwakende natuur van mijn woonplaats Apeldoorn is des te verkwikkender. Ruim voor de witwanggibbons van Apenheul hun vrolijk stemmende ochtendzang zouden inzetten stond ik buiten.