Hieronder vindt u antwoorden op vaak gestelde vragen over de wolven in Het Nationale Park De Hoge Veluwe.
Hoeveel wolven zijn er in het Park?
Uit onderzoek van het Park blijkt dat DNA is gevonden van op z'n minst 15 verschillende wolven. Of die er nu nog zijn, weten we niet, omdat inmiddels duidelijk is dat de wolven zich niet laten tegenhouden door onze twee meter hoge rasters. In het Park zien wij momenteel met regelmaat een groep van vijf wolven. We gaan er daarom vanuit dat er in ieder geval een pack van 5 wolven permanent in het Park aanwezig is. Daarnaast zien we ook geregeld solitair levende wolven.
Er staat een hek rondom het Park. Hoe komen de wolven dan binnen?
Het hek (raster) rondom het Park voldoet aan de steeds door de Nederlandse overheid gecommuniceerde voorwaarden. Bij het voldoen aan deze voorwaarden zou sprake moeten zijn van een wolfwerend hekwerk. We weten nu dat de wolven zonder veel moeite over de hekken kunnen komen. [link naar video]. Overigens heeft de overheid, bij monde van BIJ12, nadat wij de beelden deelden van wolven die over het hek sprongen, deze normering van haar website verwijderd.
Welke dieren die in het Park leven zijn een prooi voor de wolf?
De eerste ongeveer anderhalf jaar doodden de wolven vrijwel alleen moeflons. Toen die allemaal waren gedood, op enkele exemplaren na die we in veiligheid brachten, zagen we een toename van reeënkadavers. Later begonnen we ook kadavers van edelherten aan te treffen en inmiddels worden ook de wilde zwijnen gedood door de wolven.
Klopt het dat de wolf alleen zieke en/of zwakke dieren doodt?
Nee, dat is een hardnekkig fabeltje. We zien dat het grootste deel van het dieet van de wolf bestaat uit jonge dieren. Maar we vinden ook regelmatig kadavers van kerngezonde volwassen dieren reëen, edelherten en wilde zwijnen.
De wolf is toch goed voor de biodiversiteit?
Onderzoeken die dat uitwijzen zijn uitgevoerd in remote areas, gebieden waar de mens nauwelijks een rol speelt. Dat is onvergelijkbaar met de situatie in Nederland, het dichtstbevolkte land van Europa. Bij het beheer van natuurgebieden staat het belang van integrale begrazing ten behoeve van de biodiversiteit niet ter discussie. Grazers als de moeflon houden op een natuurlijke wijze terreinen open en geven zo ruimte aan tal van planten en dieren die anders snel zouden verdwijnen. De grazers op de Hoge Veluwe (moeflons) zijn nu, door de wolf, verdwenen. Het lijdt voor ons daarom geen twijfel dat de wolf eerder een negatieve dan een positieve invloed heeft op de biodiversiteit in het Park.
Is een wolf gevaarlijk?
In grote remote areas niet, maar de vraag is wat er gebeurt als de stand blijft toenemen in een druk land als Nederland. Hoewel er vanuit de provinicies Utrecht, Drenthe en Gelderland tientallen meldingen zijn van wolven die zich binnen de kritische 30 meter bevinden van mensen, is er tot nu slechts één geval bekend van een wolf die iemand aanviel. Maar het lijdt geen twijfel dat de kans op confrontaties toeneemt naarmate wolf en mens elkaar vaker tegenkomen.
Wordt er in het Park, nu de wolf het wild doodt, nog gejaagd?
Uit onderzoek blijkt dat in grote remote parken zoals in de Verenigde Staten (o.a. Yellowstone) en Polen wolven het wild decimeren maar niet reguleren. In Polen (van Beeck) blijkt de voorjaarsstand van het wild 12% lager te zijn dan voorheen. Dat komt vooral doordat de wolven ongeveer 40% van de natuurlijke aanwas (jonge dieren) doden. Hoewel deze cijfers niet één op één over te nemen zijn, de situatie in het Park is immers een andere dan in Polen, lijkt aanvullend afschot nog altijd nodig en houdt het Park bij het wegnemen van dieren uit de voorjaarsstand wel degelijk rekening met de hoeveelheid dieren die door wolven worden gedood.