Heide is een verzamelnaam voor verschillende soorten uit de heifamilie. In het Park komen naast de struikheide en dopheide nog een aantal zeldzamere soorten voor zoals, kraaiheide en lavendelheide.
Struikhei is een soort van stikstof- en fosfaatarme droge zandige bodems. Struikhei kan tegen grote droogte, maar houdt niet van schaduw. De zaden kunnen alleen op open bodem kiemen. Je vindt dan ook geen jonge kiemplanten onder oudere struiken. De bloesem is licht- tot donkerpaars en de bloeitijd is van half juli tot half september.
In de natte heidegebieden, bijvoorbeeld het Deelense Veld, komt vooral de dopheide voor. Deze heidesoort heeft bolvormige lilakleurige bloemen en begint eerder te bloeien dan de struikheide, namelijk al in juni. De dopheide groeit op zonnige tot licht beschaduwde plaatsen op natte tot vochtige, voedselarme, zure grond.
Kraaiheide is net als de andere heidesoorten een groenblijvende struik. De naam heeft de struik te danken aan het feit dat de vruchten door kraaien gegeten worden. Zij zorgen zo voor de verspreiding van de zaden. De kraaihei bloeit in april en mei met donkerpaarse vrouwelijke- en roze mannelijke bloemen. Na de bloei draagt de struik donkerpaarse tot zwarte besachtige vruchten.
De lavendelheide is de meest zeldzame van onze heidesoorten. Hij komt in levend hoogveen tussen het veenmos en in heivennen voor. Het blad is lancet- tot lijnvormig, met een sterk naar beneden omgerolde rand, van onderen iets blauwgroen of wit berijpt. Het blad heeft veel overeenkomsten met die van lavendel, vandaar de naam. De bloeitijd is in van april tot juni en de bloemen zijn kelkvormig en roze van kleur.