In de vorige eeuw kocht het echtpaar Kröller-Müller de gronden van het Park aan en lieten zij het Jachthuis Sint Hubertus bouwen.
Deze historische bewoning en het bijbehorende beheer hebben sporen achtergelaten in het landschap en de bossen. Ook andere grondeigenaren en gebruikers lieten hun sporen na. Denk aan lanen, (hout)wallen en verschillende vormen van aanplant. Ze zijn vaak nog goed zichtbaar.
Het parkbos rond het Jachthuis Sint Hubertus is een mooi voorbeeld van een cultuurhistorisch bos. In het zuidelijker gelegen bosgebied vinden we de ontginning Everwijnserf en Oud-Reemst. Daar werden de bossen rond 1900 gekoppeld aan agrarisch gebruik. Dit zien we terug in de houtwallen, schaapsdriften, weilanden, akkers en oude solitaire bomen. Het Park vindt het belangrijk deze overblijfselen uit het begin van de vorige eeuw te bewaren.
Rond de voormalige boerderij de Pampel vinden we oude solitaire bomen, houtwallen en singels van inlandse eik. Het Bunterbos is ook een mooi voorbeeld van een cultuurhistorisch bos. Hier zijn nog de duidelijke vakken en padenstructuur zichtbaar van de oude ontginningsbossen. Een methode van bosaanleg en beheer die nu niet meer wordt toegepast.